Lieve lezer, mooi mens,
Vijf maanden geleden besloot ik mijzelf een sabbatical van een half jaar te geven. Op dit moment ben ik mijn vrijgelaten en uitgeruste “ik” aan het voorbereiden voor de doorstart, waarbij ik mijn innerlijke overvloed, rust en vrijheid blijf ervaren zonder in oude structuren te stappen.
De meest gehoorde reactie de afgelopen maanden was: Oh! Dat wil ik ook zo graag, en jij doet het gewoon!
Nou, het woord “gewoon” mag je weglaten hoor. Ik vond het helemaal niet gewoon, zelfs een hele uitdaging. Maar wat ben ik dankbaar, dat ik mijzelf deze sabbatical gegeven heb, ook al had ik er hele andere verwachtingen van.
*Ik heb het reizen achterwege gelaten.
*Ik voelde mijn passie voor de tempels, workshops en sessies en ik miste het zo!
*Ik heb maanden gedaan om te leren wat rust en niks doen inhoudt. Twee prachtige weken Corona in februari gaven me pas de stilte en overgave waar ik naar verlangde.
*Ik dacht dat ik blij huppelend er door heen zou bewegen, maar ik kon mijn eigen geschenk niet ontvangen. Ik werd somber, onrustig van niks doen en voelde onverklaarbaar verdriet. Voordat ik werkelijk kon gaan genieten, tuimelde ik eerst naar binnen. Daar ontmoette ik onrust, verwarring, verdriet en thema’s zoals niet gezien worden, geen steun ervaren, tot zelfs misbruik, vernedering en haat, waar ik geen verhaal en herinnering aan had. Het voelde zó collectief! Waarom draag ik dit! Na meerdere retreats en tempels, waaronder de Underground (House of Tantra), kwam het kortgeleden tot een totale ontlading. Nog nooit heb ik mijzelf zo laten gaan! Een moment vreesde ik zelfs voor een zenuwinzinking -kan ik mijzelf hier nog in dragen. Maar mijn lichaam was verrukt en werd bevrijd van een ongekende last. Waar het mij voor de sabbatical steeds het woord “stop” inprentte, zei het nu: “eindelijk! Deze emoties zijn van jou. Voel ze en uit ze. Ongeremd. Dit is de sleutel tot heling.”
*Mijn patroon -ik los het zelf wel op, niemand heeft er last van-, knapte. In mijn woede en haat ben ik ontvangen en gedragen door de man die ik liefheb, zij die mij liefhebben. Ik voel mij gezien, gehoord en gedragen. Wat een verzachting en liefde in mij!
Ik ben ontpopt. Voel me de arend met nieuw verenkleed. Een vlinder met pas ontvouwen vleugels. Ik sla ze voorzichtig uit – kwetsbaar en vol vertrouwen. Het was een intense en prachtige innerlijke reis, die ik iedereen toewens.
1 april start ik weer met de individuele sessies. Eindelijk! Heerlijk! Aanmelden kan al via de link: https://www.praktijksigridkarssens.nl/contact
Om mijzelf nog te beschermen tegen mijn te groot enthousiasme en oude patronen, wacht ik nog even met het geven van tempels en workshops. Die beginnen in september. De komende maanden verschijnen ze in de agenda op de website. https://www.praktijksigridkarssens.nl/agenda
In liefde en verbinding,
Sigrid